Wspomnienie
Prof. dr hab. n. przyr. Ryszard Wierzbicki urodził się w Chrzanowie powiat Busko-Zdrój. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1965 roku w znanym z tradycji patriotycznych Liceum Ogólnokształcącym im. Ks. Jana Kompały i Wojciecha Lipskiego w Ostrowie Wielkopolskim. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego. Po uzyskaniu w roku 1961 dyplomu został asystentem w Katedrze Biochemii UŁ kierowanej przez prof. Antoniego Dmochowskiego. Stopień doktora nauk przyrodniczych w zakresie biochemii uzyskał w 1968 r.
Po habilitacji w roku 1975 został kierownikiem Zakładu Biochemii na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Łodzi.
Odbył staż naukowy w Wyższym Instytucie Zdrowia w Rzymie (1969-70) oraz kilkumiesięczne staże szkoleniowo-konsultacyjne w Uniwersytecie w Burlington (1979) oraz Centrum Rakowym MD Anderson w Smithville (1991). Tytuł profesora nauk przyrodniczych uzyskał w 1984 r., a w roku 1993 został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego.
Pełnił funkcję wicedyrektora (1978-1988) i dyrektora (1988-1993) Instytutu Badania Środowiska i Bioanalizy, prodziekana (1987-1993) i dziekana (1993-1999) Wydziału Farmaceutycznego, przewodniczącego Zarządu Oddziału Łódzkiego (1977-1980) i członka Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Biochemicznego (1980-86).
Od początku pracy prowadził działalność dydaktyczną w zakresie biochemii dla różnych kierunków studiów. Był współautorem kilku skryptów i podręcznika do zajęć laboratoryjnych z biochemii. Wprowadził do programu nauczania studentów farmacji i medycyny laboratoryjnej Wydziału Farmaceutycznego przedmiot „biologia molekularna” i był redaktorem skryptu z tego zakresu.
Przedmiot zainteresowań naukowych Profesora Wierzbickiego stanowiły głównie kwasy nukleinowe i białka chromatynowe, wpływ związków rtęci na proces krzepnięcia krwi, nowotworowe białka jako modulatory procesu hemostazy oraz potencjalne markery nowotworowe. Był kierownikiem wielu projektów centralnie koordynowanych i finansowanych przez KBN. Opublikował jako autor/współautor ponad 150 prac doświadczalnych i przeglądowych, wygłosił szereg wykładów na konferencjach i zjazdach naukowych.
Był promotorem 7 prac doktorskich, troje doktorantów uzyskało tytuł profesora. Pod Jego kierunkiem powstało ponad 160 prac magisterskich.
Otrzymał nagrody Ministra Zdrowia, Rektora oraz wyróżnienia towarzystw naukowych. Za swoją zawodową i społeczną działalność został odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz medalem „Za Zasługi dla Uniwersytetu Medycznego w Łodzi”.